Ayrılık acısı kişiden kişiye değişse bile ana hatlarıyla aynı aşamalardır. İlk öğrendiğinizde henüz fark edemezsiniz olayın şoku vardır üzerinizde. Ne kadar ilişkiyi yaşarken bu ayrılık tehlikesinin yaklaşmış olduğunu hissetseniz bile o an gerçekleştiğinde ne söyleyecek bir söz ne de bir anlam bulamazsınız. Bir anda ağız dolusu ağır laflar söylemek gelir içinizden, bir yandan da yalvarmak. Acı kalbinizi delecek gibi buna nasıl dayanacağınızı bilemeyecek hale gelirsiniz. Söz söyleseniz yalvarsanız ne olacak ki! Boş! O gitmeyi kafasına koymuş. Siz ne yaparsanız yapın ve hatta ilişkiniz sırasında da ne yaparsanız yapsanız da o yinede bu kararı alacaktı. Sizin kendinize sormanız gereken soru "Ben bu ilişki için elimden ne gerekiyorsa yaptım mı?" Evet ise cevabınız boşuna kendinize eziyet etmeyin. Tabi ki dışarıdan söz söylemek kolaydır. Olayı yaşayan için aşılmayacak bir acı gibi gelmesi de çok normaldir. O ayrılık acısının henüz taze olduğu dönemde yalvarmak gururu sıfırlamak gibi davranışlar da çok normaldir. Ama bu tarz davranışlar gideni geri getirmeyecektir. Getirse dahi size acıdığı için dönecektir. Siz kendinize acınmasını mı istersiniz yoksa sevilmek mi istersiniz??? Kimse kendine acınmasını istemez. Kesinlikle bu dönemde atlatılacaktır. Dayanın, sıkın dişinizi. Bu aşk acısının başlangıç evresidir ve en ağır evredir.
1. Güzel anılarınız aklınıza gelecek. Beraber ne kadar mutlu olduğunuzu hatırlayacaksınız. Kurduğunuz hayaller, verilen sözler, yeminler...
2. Nasıl olur da sizden vazgeçer, nasıl olur da gidebilir. Bunları kabullenmek imkansız gibi gelir.
3. Ağlama krizleri başlar. Tam iyiyim tamam topladım kendimi dersiniz. Pat! Bir anı, bir eşya, bir şarkı hatta onun çok kullandığı bir söz gelir aklınıza ve tekrar ağlama krizleri ve harap bir hale gelirsiniz.
4. Kendinizi suçlamaya başlarsınız. Acaba şöyle yapsaydım gitmez miydi.. Acaba şöyle deseydi her şey düzelir miydi.. Bu sorular ve kendi kendinizi suçlamak boşunadır. Gerçekten boşu boşuna kendinizi üzmekten başka hiç bir şeye yaramaz. Çünkü o gitmiştir. Sizce ilişkinizin devam etmesini isteyen biri böyle gider mi? Yoksa durum bu ilişkiyi düzeltmek için çabalar mı?
Ara ara kendinizi toparlayacak ve yine ara ara berbat hissedeceksiniz. Ama unutmayın ki kimse ama kimse hele bu kadar emek verdiği halde terk edilmiş birisi asla AŞK ACISINDAN ÖLMEZ.
Elbette arkadaşlarınız aileniz size geçeceğini boşuna üzüldüğünüzü söylüyordur. Ve asla onların sizi anlamadığını düşünüyorsunuzdur. Ama inanın geçecek ve hatta o kişi için yakınlarınızı üzdüğünüz için pişman olacaksınız. Ama tabi ki bu aşamalar yaşanması gereken dönemlerdir. Önemli olan bu ağır dönemden en az zarar ile kendinizi kurtarmaktır.
Prof. Dr. Beauty
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder